ԱՌՕՐԵԱՅ

Հրաժեշտի գրութիւն մըն է այս։ Հիմնարկութենէն՝ այսինքն 1996-ի Ապրիլէն սկսեալ ընթերցող, 2006-էն ի վեր գրող, 2008-էն այս կողմ աշխատող եւ 2010-էն մինչեւ այսօր ալ որպէս գլխաւոր խմբագիր «Ակօս»ին մաս կը կազմեմ։ Եկած է հրաժեշտի պահը։ Էթիէն Մահճուպեանէ փոխառած պաշտօնս կը յանձնեմ Եդուարդ Տանձիկեանին ու կը վերադառնամ թերթին հասարակ ընթերցողի դիրքիս։

Անգամ մը եւս դատական խնդրի կը վերածուի փոքրամասնութեան պատկանող դպրոցներու աշակերտներուն արձանագրութեան հարցը։ Արդարեւ Իսթանպուլի Կրթական տնօրէնութիւնը մերժած է Իսթանպուլի հայ վարժարաններ յաճախող խումբ մը աշակերտի արձանագրութիւնը։

«Ակօս» թերթի հիմնադիր եւ խմբագրապետ Հրանդ Տինքի սպանութեան ութներորդ տարելիցին եւս հազարաւոր մարդիկ իրար զանգահարելով կ՚ազդարարէին տուեալ ժամուն Թաքսիմի հրապարակը մէկտեղուելով դէպի «Ակօս» քալելու մասին։ Նոյն օրը երեկոյեան 19.00-ին դարձեալ բազմահազարներ քալեցին դէպի Կալաթասարայի հրապարակ։

Կարապետ Պալեանի շիրմաքարին պատահական յայտնութիւնով յայտնի դարձաւ թէ շատ շատերու կողքին կորսուեր է նաեւ այս բազմավաստակ արուեստագէտի գերեզմանն ալ։ Մինչդեռ Պալեաններու ամենահմուտ ուսումնասիրողներէն Բարս Թուղլաճըի նշումներուն համաձայն Կարապետ Պալեան թաղուած էր Պէշիկթաշի Հայոց գերեզմանատան մէջ։ Թուղլաճը այս նկարը հրատարակելէն ետք կը նշէ որ տապանաքարերը կորած են։

Ամէն մի սպանութիւն առաջին հերթին ինքնասպանութիւն է, ինչպէս ամէն մի ինքնասպանութիւն առաջին հերթին սպանութիւն է։ Not afraid (մի' վախենար)

Ինչպէս նախորդ 7 տարիներուն, այս տարի ալ թերթիս հիմնադիր խմբագրապետ Հրանդ Տինքի սպանութեան ութամեակին առթիւ կազմակերպուած են զանազան միջոցառումներ։

Հրանտ Դինքի մահվան 8 -րդ տարելիցի առթիվ Երևանում կազմակերպվել էր քայլերթ:

Արմէնիըն Ուիքլիի հաղորդումին համաձայն, երբ արար աշխարհ զբաղուած էր Փարիզի մէջ գրչի դէմ յարձակումին, նոյն 9 Յունուարին, առաւօտեան ժամերգութենէ երկու ժամ առաջ ռմբակոծուեցաւ Հալէպի Կաթողիկէ Հայոց Սրբուհի Ռիթա Եկեղեցին։ Տաճարը ծանրօրէն վնասուեցաւ։ Եթէ պայթումը երկու ժամ ուշանար, բազմաթիւ զոհեր պիտի ըլլային։

Վերսկսաւ զինուորական պարտադիր ծառայութիւնը կատարած շրջանին, 24 Ապրիլ 2011-ին սպաննուած շարքային Սեւակ Պալըքճըի դատավարութիւնը։